ΠΑΥΛΟΣ ΛΙΑΣΙΔΗΣ.
Ο Παύλος Λιασίδης ( 1901-1985) έχει γράψει μοναδική ιστορία στο μεγάλο κεφάλαιο των λαϊκών ποιητών της Κύπρου. Έφθασε στη Λάρνακα με το κύμα των προσφύγων το 1974. Με τηνοικογένειά του φιλοξενήθησαν στο Δημητρίειο Πολιτιστικό Κέντρο μέχρι το 1978. Σε αυτή την περίοδο έγραψε αρκετά ποιήματα. Στο Δημητρίειο Πολιτιστικό Κέντρο τον συναντούσαμε συχνά.
Το βιβλίο του «Η ΠΑΡΑΛΛΑΗ ΤΟΥ ΤΖΙΑΙΡΟΥ» , έκδ.1937, το χάρησε σε φίλο του καφετζή από τη Λάρνακα. Η αφιέρωση λέει.
« Το αριερόννω εις τον γνωστόν μου φίλον Σάββαν Γεωργιάδην καφετζή εις Πρόδρομον, ως φιλικόν ενθύμιον. 29.8.1938». Από το βιβλίο αυτό παραθέτω ένα ποίημα.
Η ΠΑΡΑΛΛΑΗ ΤΟΥ ΤΖΙΑΙΡΟΥ
«Θωρώ μες τα μυαλά τους λας, που φίνον καλοτζιαίριν
σιειμώναν, πον ακούστηκεν ακόμα ως τωρά,
νέφη πρωτοφανούσιμα στον ουρανόν ασκέριν
γύρου στραπές, τζιαι μπουμπουρκιές, μερόνυχτα νερά.
Κάτι καρκιές αμούτρεφτες σιέρισσες που σπερτήκαν
έχουσ σου μέσα μιας σποράν άμ πή τζιαι τελειωθή
φτώσιες, καμοί τζι ότι στην γήν κακά τζ’ αν επλαστήκαν
εν νά χαθούν, τζ’ η αρκονκιά του νού ‘να γεννηθή.»
Ευχαριστώ τον Πάμπο Γεωργιάδη, που μου χάρησε το βιβλίο. Στη μια φωτογραφία σε εκδήλωση μαζί με τον Κυριάκο Καρνέρα, τον Κώστα Κατσώνη, την Τούλλα Χαραλάμπους, τον Κίκη Κύπαρη και τον υποφαινόμενο.
Λούης Περεντός
