ΠΡΟΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΖΙΑ
Το καλλίκωμα ή πετάλωμα ήταν συνηθισμένη τακτική στα παλιά χρόνια. Η φτώχια ανάγκαζε τις οικογένειες να επενδύουν ή ενισχύουν τις σόλες και τα τακούνια των παπουτσιών τους με διαφόρων ειδών καλλίτζια και πρόκες.
Οι σκαρπάριδες ήταν οι ειδικοί για το θέμα, παρά το ότι δεν ήταν προς το συμφέρον τους, αφού τα μεταλλικά πρόσθετα προστάτευαν το πετσί της σόλας ή του τακουνιού, με αποτέλεσμα να μην έρχονται συχνά οι πελάτες για επισκευή των παπουτσιών τους.
Για τους μικρούς το θέμα είχε πολλές όψεις. Η μια ήταν αυτή που τους χάριζε μέρος της διασκέδασής τους, αφού ο κρότος που έκαναν τα μεταλλικά πρόσθετα τους επέτρεπαν να δημιουργούν τους δικούς τους ρυθμούς, και μάλιστα να διαγωνίζονται μεταξύ τους. Κάτι σαν κλακέτες δηλαδή. Η άλλη όψη ήταν ότι γλυστρούσαν εύκολα, όταν περπατούσαν σε υγρή επιφάνεια. Άσε που δε μπορούσαν να κρυφτούν χωρίς να τους πάρουν χαμπάρι.
Όπως και νά’χει το θέμα. Καλό είναι να θυμώμαστε οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση και η ανάγκη οικονομία. Πάνε οι καιροί που περνούσαμε με μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια για χρόνια.
ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ
