Ο Μιχαλάκης Παρίδης ( 1933-1958) είχε πολλούς φίλους. Άτομο δραστήριο και προικισμένο. Ο φίλος, κουμπάρος και συνάδελφός του Ανδρέας Γεωργιάδης έμαθε από εφημερίδες για το θάνατο του φίλου του ενώ βρισκόταν μόνιμα εγκαταστημένος στην Αγγλία έγραψε το πιο κάτω ποίημα.
ΩΔΗ ΣΕ ΝΙΟΝ ΛΕΒΕΝΤΗ
Κλαίνε οι κάμποι, τα βουνά
σώπασαν τα τρελλά πουλιά
κι οι λεύκες σκύψαν κάτω
ραϊσανε οι λαγκαδιές
μαύρα ντυθήκαν οι καρδιές
στο θλιβερό μαντάτο.
Όμως, διώχτε τον πόνο απ’την καρδιά
κοιτάτε πέρα μακριά
φεύγει το παλληκάρι
που πόθησε τη λευτεριά
κι έχει τη δόξα συντροφιά
του τόπου το καμάρι
που έκτισε πλέρια τον βωμό
της νίκης με αίμα περισσό
και ως την στερνή σταγόνα.
Μάνα, μην κλάψεις τέτοιο γιό
κι έχει σκεπή τον ουρανό
και ήρωα κορώνα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
15.09.1958
