ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΑ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Το Παρθεναγωγείον Λάρνακος λειτουργούσε λίγο πριν από τον ερχομό των Άγγλων η κυρία Κοκκώνη στον ίδιο χώρο με το Αρρεναγωγείο. Το 1878 τη διεύθυνση ανέλαβε η Ευθυμία Χρίστου με την αδελφή της Καλλιόπη και το σχολείο είχε 96 μαθήτριες, 41 στο νηπιαγωγείο και 55 στο ανώτερο τμήμα, που είχαν σαν έδρα την οικία Lapierre στην περιοχή Σωτήρας.[1]

Το Παρθεναγωγείον Σκάλας ( Αγίου Λαζάρου, όπως αναφέρεται αλλού) , που λειτουργούσε από τα μέσα του 19^ου αιώνα και στεγαζόταν καταρχήν στην Οικία Τσιρίλλι και μετέπειτα στον οίκον Χάλλαρη, από το 1878 μέχρι το 1884 διηύθυνε η Κορίννα (Πιερίδη) Σούντια (1858-1938) από τη Σμύρνη, μαζί με τη μητέρα της Ευφροσύνη (Φραγκούδη) Πιερίδη (1896-1994). Από αναφορές της εποχής φαίνεται ότι οι μαθήτριες ήταν ζωηρές, έξυπνες και οι αίθουσες καθαρές και καλοδιατηρημένες.[2]

To 1906 ενώθηκαν εις ένα και μεταφέρθηκαν στο νεοανεγερθέν Ευρυβιάδειο μέχρι το 1929, οπότε κτίστηκε το Β’ Παρθεναγωγείο σε χώρο μεταξύ της περιοχής Σωτήρος και Χρυσοπολίτισσας.

ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ

[1]

Λοίζος Φιλίππου, Τα Ελληνικά Γράμματα εν Κύπρω κατά την περίοδον της Τουρκουκρατίας, Τα σχολεία της Επαρχίας Λάρνακος, 1930, σελ 293.,

[2] Ν.Γ.Κυριαζής, Κοινωνική δράσις της πόλεως Σκάλα-Λάρνακα,1947, σελ.291.