ΝΙΚΟΛΑΟΣ Δ. ΛΑΝΙΤΗΣ (1852-1896)
Γεννήθηκε στη Λεμεσό. Υιός του Σχολάρχη Λεμεσού Δημήτρη Λανίτη Νικολαϊδη. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπηρέτησε Σχολάρχης στη Ρόδο για ένα χρόνο και μετά Σχολάρχης Λάρνακας (1880-1896).
Από το σχετικά μικρό αρχείο του βλέπουμε πόσο δραστήριος και αφοσιωμένος δάσκαλος ήταν. Διετέλεσε και μέλος της Εκπαιδευτικής Επιτροπείας Λάρνακος καθώς και Αναπληρωτής Πρόξενος της Ελλάδος στη Λάρνακα. Παντρεύτηκε την εκ Λάρνακος Θέκλα Δημητρίου Πιερίδου.
Το 1892 συγκέντρωσε και εξέδωσε ττους λόγους που εκφώνησε ο πατέρας του ( Οι σωζόμενοι Λόγοι Δ.Λ.Νικολαϊδου, 1892. Ήταν και ο ίδιος σπουδαίος ομιλητής. ( Αριστείδη Λ.Κουδουνάρη, Βιογραφικόν Λεξικόν Κυπρίων 1800-1920).
Από τους μαθητές του αρκετοί διέπρεψαν. Μεταξύ αυτών οι Κλεόβουλος Μεσολογγίτης, Ευάγγελος Χατζηιωάννου, Μιχαλάκης Νικολαϊδης, Δημητρός Ν.Δημητρίου, Ιάκωβος Ν.Δημητρίου, Αλέξανδρος Τζιρκώτης, Δημητρης Πιερίδης, Κοσμάς Λυσιώτης. Όλοι μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια, οι δε εκπαιδευτικοί έλεγαν ότι τον είχαν σαν υπόδειγμα.
Στην κηδεία του παρευρέθησαν οι Πρόξενοι της Ελλάδος, Αυστρίας, Σουηδίας, Βελγίου, Ιταλίας, Νορβηγίας. Επικήδειο λογο εκφώνησαν ο Πρόξενος της Ελλάδος Φιλήμων και ο Φίλιος Ζαννέτος. ( ΛΑΡΝΑΚΑ, Η πόλη του Ζήνωνα του Κιτιέα).
Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο των Ναδίνας και Νίκου Δμητρίου ( τώρα στο ΑΡΧΕΙΟ ΦΟΙΒΟΥ ΣΤΑΥΡΙΔΗ-ΑΡΧΕΙΑ ΛΑΡΝΑΚΑΣ). Ευχαριστώ την Αλεξάνδρα Γαλανού για την παραχώρηση.
Λούης Περεντός
