ΣΑΡΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (1869 – 1938)-ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΗΝΩΝΑ ΤΟΝ ΚΙΤΙΕΑ

ΣΑΡΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (1869 – 1938)-ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΗΝΩΝΑ ΤΟΝ ΚΙΤΙΕΑ

Ο Δημητριος Σάρρος Γεννήθηκε το 1870 στη Βίτσα Ζαγορίου, όπου έλαβε και τη στοιχειώδη μόρφωση. Αφού αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας. Υπήρξε Σχολάρχης στον Πειραιά, Διευθυντής του Παγκύπριου Γυμνασίου (1899)  και  Διευθυντής του ημιγυμνασίου Λάρνακος (1900-1901)

Γυμνασιάρχης σε Αλεξανδρούπολη και Σέρρες, Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη και Καθηγητής (1909-1922) στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Παράλληλα, ανέπτυξε εθνικιστική δράση, καθώς το 1912 οργάνωσε το πρώτο συνέδριο των δασκάλων του αλύτρωτου ελληνισμού και έλαβε μέρος στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση του υπόδουλου Ελληνισμού, με αποτέλεσμα να διωχθεί και να φυλακιστεί από τους Τούρκους. Μετά από τη Μι­κρασιατική Καταστροφή εργάστηκε ως Γυμνασιάρχης στην Κέρκυρα και εκπαιδευτικός Σύμβου­λος στο Υπουργείο Παιδείας. Από το 1926 υπήρξε μέλος του Συμβουλίου της Εκκλησια­στικής Ριζαρείου Σχολής. Πέθανε το 1937 στην Αθήνα.

Από τα μαθητικά του χρόνια έγραψε το 1889 στη δημοτική γλώσσα την ποιητική συλλογή «Τα πρώτα Τραγούδια» με επιρροές από την ποίηση του Βη­λαρά και του Κρυστάλλη. Όσο φοιτούσε στη Φιλοσοφική Σχολή δημοσίευσε μετάφραση του ποιήματος του Μουσαίου «Τα καθ’ Ηρώ και Λέανδρου»(1892). Έκανε μεταφράσεις αρχαίων κειμένων.  Κείμενά του υπάρχουν στο περιοδικό ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ (1923-1937)

Εκτός από σημαντικός δάσκαλος υπήρξε λάτρης του κλασικισμού και δημοσίευσε το 1901 μελέτη για τον Ζήνωνα τον Κιτιέα. Στο βιβλίο «ΠΕΡΙ ΖΗΝΩΝΟΣ ΚΙΤΙΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΑΥΤΟΥ»  περιλαμβάνονται λόγοι που εκφωνήθησαν στις τελικές εξετάσεις του Κιτικού Γυμνασίου στις 17.6.1901. Τα κείμενα αυτά δημοσίευσε η εφημερίδα ΝΕΟΝ ΕΘΝΟΣ τις επόμενες μέρες με τον πιο κάτω πρόλογο-προσφώνηση του συγγραφέα.

«Πανοσιώτατε Αρχιμανδρίτα, Κύριε Πρόξενε, σεβαστή ομήγυρι,

Αισίως διανύσαντες το λήξαν σχολικόν έτος προσερχόμεθα σήμερον ενώπιον Υμών όπως και δημοσία δώμεν λόγον των πεπραγμένων και κατά τον χρόνον τούτον εν τώδε τω εκπαιδευτηρίω, ού την οργάνωσιν και διεύθυνσιν ευμενώς πάνυ από διετίας μοι αναθέσατε. Πριν δε προβώμεν εις την ημετέραν λογοδοσίαν εν πρώτοις εκφράζομεν την λύπην ημών διότι δεν προεδρεύει ως συνήθως της σεμνής ταύτης τελετής των γραμμάτων η σεπτή παρουσία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου ημών, όν μεγάλα του τόπου συμφέροντα απησχόλησαν εκτός της ημετέρας πόλεως. Είτα δε ακολουθών καλλίστω έθει επικαλούμαι την υμετεραν ευμένειαν εις ακρόασιν διαλέξεως, ήτις ιδιάζει μεν εις σοβαράς φιλολογικάς μελέτας, πρακτικώς όμως και συντόμως διατυπουμένη νομίζω ότι θα είναι επίκαιρος και ευάρεστος και εις πάσαν την ενθάδε φιλόμουσον ομήγυριν».

Το σημαντικό είναι ότι το βιβλίο τυπώθηκε στη Λάρνακα ( Τύποις ΦΙΛΟΚΑΛΙΑΣ) και δεν αναφέρεται στις περισσότερες ανθολογίες. Το τυπογραφείο «ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ»  όπου τυπώθηκε το  είχε δημιουργήσει το 1886 ο Πολύδωρος Θ.Νικολαίδης

ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΟΠΤΡΟΝ, 2004 , Νίκος Παναγιώτου