ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΥΡΑΠΗ
Τουραπής ή Άγιος Θεράπων ήταν ο χώρος δίπλα από το Γυμνάσιο Δροσιάς. Ανήκε στο ΕΦΚΑΦ και περιλάμβανε αρχαίο λαξευτό τάφο με δυο εισόδους-εξόδους, όπου τοποθέτησαν καντηλέρι και άναβαν κεριά οι επισκέπτες. Κι όταν λέμε επισκέπτες εννοούμε Έλληνες και Τούρκους.
Ο λειτουργός του χώρου ήταν ο χότζας ο οποίος είχε δικό του σπίτι πάνω από τον αρχαίο τάφο, αναμεσα σε δέντρα ( κυπαρίσσια, αρτυμαθκιές, φραμούς, χουρμαδιές) και έμενε μόνος του, παρά το γεγονός ότι είχε δύο συζύγους κι ένα γιό, που έμεναν σε άλλο παρακείμενο σπίτι. Το σπίτι του ήταν πλινθόκτιστο, μ ένα τεράστιο ηλιακό και δωμάτια με βιβλιοθήκες και τραπέζια. Από το βάθος του ηλιακού, άνοιγε μία πόρτα που οδηγούσε στο υπόγειο χώρο.
Ο ίδιος χότζας λειτουργούσε και το μεγάλο τζαμί δίπλα από το κάστρο. Ξεκινούσε με το τρίτροχο ποδήλατό του, με την ξύλινη πράσινα κάσα, η οποία είχε γραμμένες επιγραφές από το κοράνι, και πήγαινε στο μεγάλο τζαμί και επέστρεφε στο άντρο του.
Το περβόλι του είχε δικό του νερό αρκετό για τις δικές του ανάγκες. Παρήγε αρκετούς χουρμάδες που τους πουλούσαν στο εμπόριο.
Ο χότζας είχε τη φήμη ότι ξόρκιζε τα κακά και συμφιλίωνε ζευγάρια. Γι αυτό, συχνά τον επισκέπτονταν αρκετοί και μιλούσαν, έκαναν τις «μαγιές» τους και πλήρωναν τον οβολό τους.
Κατά τη διάρκεια του ραμαζανιού ( των νηστειών) και του μπαϊραμιού ( των θυσιών), αρκετοί Τουρκοκύπριοι κατέφθαναν με λεωφορεία από όλες τις γωνιές της Κύπρου και καθ’ οδόν προς τον Τεκέ της Αλυκής σταματούσαν για προσκύνημα στο Τουραπή και οι γύρω γειτονιές γέμιζαν με λεωφορεία. Οι γυναίκες φορούσαν μαντήλι στα κεφάλια και τα χέρια τους ήταν βαμμένα με χενά κόκκινη, σε ανάμνηση του αίματος της θυσίας του αρνιού.
Σήμερα ο χώρος περιλαμβάνει πρατήριο βενζίνης και μέρος της αυλής του Γυμνασίου δροσιάς. Κτίστηκε νέα εκκλησία για τον Άγιο Θεράποντα κοντά στην εκκλησία της Παναγίας Χρυσογαλακτούσας.
ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ
